کتاب سعیدی
چند نفر از خانم‌هایی که علاقه داشتند درس حوزه بخوانند اما نمی‌توانستند به قم بروند، رفتند پیشش و از او خواستند برایشان کلاس تشکیل بدهد. اول قبول نمی‌کرد. چون اعتقاد داشت خانم‌ها به دلیل مشغله همسرداری و بچه‌داری، درس را ادامه نمی‌دهند. اما آن‌ها آن‌قدر اصرار کردند تا بالاخره قبول کرد. گفت پانزده شانزده نفر جمع شوند تا کلاس را شروع کند. عمده درس عربی بود. هفته‌ای دو روز هم اخلاق می‌گفت. بعد از یک سال و چند ماه، از آن عده فقط پنج شش نفر ماندند. در کنار درس، سعیدی دنبال این بود که آن خانم‌ها را به فضای انقلاب سوق دهد. یکی از شاگردانش بعدها از انقلابی‌های مشهور شد: مرضیه دباغ.
